Ελλάδα – Ιταλία: Δεν είναι αυτό που νομίζεις…

Η φιλία μας με τη γείτονα χώρα, Ιταλία, είναι γνωστή όπως και η συμπάθεια που τρέφουμε αμφότεροι. Οι ομοιότητες δε, μεταξύ των δύο λαών, είναι σίγουρα περισσότερες απ’ ότι οι διαφορές. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γνωστό “Una faccia una razza”!

Κάπως έτσι είναι τα πράγματα και .. γλωσσικά! Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι έχουμε δανείσει κι έχουμε δανειστεί λέξεις – όπως και οι ίδιοι άλλωστε – και μάλιστα τις χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα μας,  πολλές φορές χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευση τους (π.χ. πένα, φέτα, πετσέτα, μπισκότο, καραμέλα, ούζο, πακέτο, κορδέλα, καπέλο, πάρκο, φασαρία κ.α.)

Υπάρχουν όμως ιταλικές λέξεις που «παρεξηγούνται» εύκολα στη χώρα μας. Ψάξαμε, βρήκαμε, μάθαμε και σας παραθέτουμε μερικές από αυτές που σίγουρα στο πρώτο άκουσμα θα σας… πονηρέψουν αλλά στο τέλος θα καταλάβετε ότι «δεν είναι αυτό που νομίζεις»!!!

Όταν ακούσεις Ιταλό να μιλάει για viso (βίζο) να ξέρεις ότι δεν έχει στο νου του πλούσιο ντεκολτέ, αλλά το πρόσωπο ενώ όταν πει collo θα εννοεί το λαιμό κι όχι τον ποπό! Η λέξη scattola αναφέρεται στο κουτί και η λέξη scattare σημαίνει εκτινάσσομαι, πετάγομαι. Με τη λέξη pustola οι φίλοι γείτονες περιγράφουν το σπυράκι! Αν πάλι ακούσετε Ιταλίδα να μιλάει για puzzo (πούτσο) τοτε μη βιαστείτε να χαρείτε, πρόκειται απλά για κοπέλα που αναφέρεται στη βρώμα! Gomena αποκαλούνε το καραβόσκοινο και όχι κάποια γυναικεία ύπαρξη… Catturo είναι το ρήμα που χρησιμοποιούν οι Ιταλοί για να πουν συλλαμβάνω, ενώ baffo δεν είναι άλλο από το μουστάκι! Ακόμα malattia (μαλατία) είναι η αρρώστια ενώ ciuccio (τσούτσο) η πιπίλα. Με τη λέξη barba μιλάμε για το μούσι ενώ η λέξη babbo δείχνει το μπαμπά και σε καμία περίπτωση κάποια άσχημη γραία! Επίσης, municipio είναι το δημαρχείο και munire σημαίνει εξοπλίζω, ενώ αν ακούσετε τη λέξη auguri (αουγκούρι) μην πάει το μυαλό σας στο γνωστό λαχανικό καθώς κάποιος δίνει απλά τις ευχές του.

Κλείνοντας, να σας ενημερώσουμε, σε περίπτωση που βρεθείτε στην Ιταλία, μην αναφέρετε δυνατά φράσεις τύπου  «Πού να κάτσω» ή «πάω να κάτσω» καθώς στο μυαλό του Ιταλού θα έρθει αυτό που θα ερχόταν στο δικό μας μυαλό στο άκουσμα της «βρώμας» αλά ιταλικά(βλ. παραπάνω)!