Αν θέλετε να κάνετε δίαιτα, ή να κρατήσετε τα κιλά σας σε ένα επιθυμητό επίπεδο που να ικανοποιεί την εικόνα που θέλετε για τον εαυτό σας, μείνετε μακριά από τις σχέσεις, επιλέξτε την εργένικη ζωή. Αυτό τουλάχιστον φαίνεται να αποδεικνύει η έρευνα που δημοσίευσε η Stephanie Schoeppe, ερευνήτρια του Πανεπιστημίου του Central Queensland της Αυστραλίας, και οι συνεργάτες της.
Προκειμένου να διερευνήσει τη σύνδεση μεταξύ σχέσης και υγείας, η ερευνητική ομάδα ανέλυσε δεδομένα μιας δεκαετίας από περισσότερους από 15000 εθελοντές. Κάθε άτομο απάντησε ερωτήσεις γύρω από τις καθημερινές συνήθειες, όπως το κατά πόσο ασκούνταν, πόσο fast food κατανάλωναν και πόσο χρόνο περνούσαν τρώγοντας μπροστά στην τηλεόραση. Στην ανάλυσή τους, οι ερευνητές υπολόγισαν μεταβλητές που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις απαντήσεις τους, όπως η ηλικία, το φύλλο, η εργασιακή τους θέση και το μορφωτικό επίπεδο.
Κατέληξαν ότι ζευγάρια και εργένηδες φαίνεται γενικώς να έχουν τις ίδιες συνήθειες όσο αφορά τη φυσική άσκηση, καθώς και να περνούν αντίστοιχο χρόνο μπροστά στην τηλεόραση. Όμως, κατά γενική ομολογία, όσοι βρίσκονται σε σχέση έμοιαζαν να κάνουν περισσότερο υγιεινές επιλογές. Τα ζευγάρια καταναλώνουν περισσότερα φρούτα και λαχανικά και λιγότερο fast food, πίνουν λιγότερο αλκοόλ και καπνίζουν επίσης λιγότερο.
Διατροφικές συνήθειες
Άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι αν τα ζευγάρια είναι ευχαριστημένα με τη σχέση τους, έχουν μεγαλύτερη ανάγκη να ζουν υιοθετώντας πιο υγιεινές συνήθειες επειδή θέλουν και η σχέση τους να διαρκέσει περισσότερο, σύμφωνα με τα λεγόμενα της Jerica Berge, ερευνήτριας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Minnesota.
Ωστόσο, οι άνθρωποι που βρίσκονται σε σχέση έχουν πολλές περισσότερες πιθανότητες να είναι υπέρβαροι. “Ίσως γι’αυτό ευθύνεται το γεγονός ότι τα ζευγάρια τρώνε περισσότερα είδη τροφών μαζί – ταυτόχρονα υγιεινά φρούτα και λαχανικά, αλλά και γλυκά, επιδόρπια ή πλούσια σε θερμίδες φαγητά, που αυξάνουν τις πιθανότητες να είσαι υπέρβαρος”, προσθέτει η Berge. “Αυτό ίσως συμβαίνει λόγω της εξέλιξης της κοινωνικής συμπεριφοράς στο γάμο, γύρω από τις διατροφικές συνήθειες”.
“Όταν οι άνθρωποι σε σχέση δεν έχουν πια την ανάγκη να είναι ελκυστικοί και αδύνατοι για να προσελκύσουν το σύντροφό τους, νιώθουν πιο άνετα στο να φάνε περισσότερο, ή να φάνε περισσότερες τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπη και ζάχαρη”, λέει η Schueppe. “Όταν τα ζευγάρια έχουν παιδιά στο σπίτι, τείνουν να τρώνε και τα αποφάγια των παιδιών τους ή αρκετά σνακ”.
“Ο χρόνος που βρίσκεσαι σε μια σχέση φαίνεται να παίζει ρόλο”, λέει η Anja Heilmann, από το University College του Λονδίνου. Παλιότερη έρευνα έδειξε ότι τα ζευγάρια έχουν περισσότερες πιθανότητες προς το υπέρβαρο ή και την παχυσαρκία όταν είναι παντρεμένα ή ζουν μαζί για περισσότερο από 2 χρόνια.
Ψάχνοντας την καλύτερη συμβουλή
Η προσωπική κατάσταση φαίνεται να επηρεάζει άντρες και γυναίκες με διαφορετικό τρόπο. Μια άλλη έρευνα της Heilmann έδειξε ότι οι άντρες εργένηδες που χώρισαν έχουν τις διπλάσιες πιθανότητες να πίνουν αρκετά περισσότερο από άντρες που βρίσκονται ακόμα σε σχέση. Αλλά αυτή η σύνδεση μεταξύ χωρισμού και αλκοόλ δεν ισχύει και για τις γυναίκες.
Η Schoeppe ελπίζει ότι η κατανόηση του πώς λειτουργεί η σχέση και πώς επηρεάζει την υγεία μπορεί να βοηθήσει τους διατροφολόγους να δίνουν καλύτερες συμβουλές σε όσους θέλουν έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής. “Όταν παρακολουθούμε τις παρεμβάσεις, παραδοσιακά παίρνουμε υπόψη τη μόρφωση, το φύλλο και την ηλικία, αλλά σπανιότερα κοιτάμε την κατάσταση της προσωπικής ζωής”, λέει. “Πιστεύω ότι οι οικογένειες και οι σχέσεις παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στις επιλογές της καθημερινής ζωής. Είμαστε σε μια κλειστή μονάδα που μπορούμε εύκολα να επηρεάσουμε το διπλανό μας – έτσι πρέπει να το λαμβάνουμε αυτό υπόψη”.
Η Heilmann εξέφρασε την επιθυμία να πραγματοποιηθεί επιπλέον έρευνα σχετικά με τις αιτίες που μέσα στη σχέση ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να κάνουν πιο υγιεινές επιλογές και στο αν αυτό μπορεί να επεκταθεί και σε “μη-ρομαντικές” σχέσεις, όπως η φιλία ή η οικογένεια. “Δε μπορούμε να πούμε στον κόσμο να παντρευτεί, αλλά τους ενθαρρύνουμε να συναντούν άλλους ανθρώπους”, καταλήγει.
Το άρθρο γράφτηκε χρησιμοποιώντας πηγές από το περιοδικό “New Scientist”
