Η Αμερικανική Γεωλογική Υπηρεσία (USGS) δημοσίευσε πρόσφατα τον πιο ολοκληρωμένο γεωλογικό χάρτη της Σελήνης, που περιλαμβάνει μία σύνθεση δεδομένων από πολλές αποστολές εξερεύνησης του φυσικού δορυφόρου της Γης. Σε μία ανακοίνωση στα πλαίσια του 51ου Συνεδρίου Επιστημών της Σελήνης και των Πλανητών (Lunar and Planetary Science Conference), το οποίο τελικά ματαιώθηκε λόγω του ξεσπάσματος της πανδημίας, οι ερευνητές C. Fortezzo, P. Spudis και S. Harrel ανακοίνωσαν τη δημοσιοποίηση του ψηφιακού χάρτη σε κλίμακα 1:5.000.000.
Στην περίληψη της ανακοίνωσής τους, οι ερευνητές αναφέρουν ότι σκοπός τους ήταν να δημιουργήσουν ένα εργαλείο για την επιστημονική έρευνα και ανάλυση, τις μελλοντικές προσπάθειες χαρτογράφησης της Σελήνης, καθώς και για την εκπαίδευση και το ευρύ κοινό. Τα δημοσιευμένα “προϊόντα” της έρευνας τους αποτελούνται από 6 χάρτες με διαφορετική προβολή της Σελήνης, με τρόπο ανάλογο που προηγούμενος χάρτης είχε δημοσιευτεί το 2013.
Η έρευνά τους αξιοποιώντας ως βάση τον προηγούμενο γεωλογικό χάρτη της Σελήνης, ενέταξε σ’αυτή δεδομένα από τις αποστολές του Lunar Reconnaissance Orbiter (από τα όργανα Wide Angle Camera και Lunar Orbiter Laser Altimeter – LOLA), προκειμένου να δημιουργήσει με μεγαλύτερη πιστότητα ένα ψηφιακό ανάγλυφο της Σελήνης και να τοποθετήσει σε αυτό νέα γνώση για τις δομές που εμφανίζονται στην επιφάνειά της.
Χρησιμοποιώντας το διαδεδομένο λογισμικό GIS, οι ερευνητές έφτιαξαν τους 6 ξεχωριστούς χάρτες με μερική επικάλυψη μεταξύ τους προκειμένου να καλύψουν το σύνολο της σεληνιακής επιφάνειας, περιλαμβάνοντας σ’αυτούς τη μεθοδική δουλειά ενός φοιτητή, που ανέλαβε να τοποθετήσει δομές όπως κρατήρες, θαμένοι κρατήρες, ρωγμές (fissures), τεκτονικά βυθίσματα (grabens), κρημνούς, ρυτιδώσεις των ραχών των σεληνιακών θαλασσών (mare), ρήγματα, λεκάνες, κανάλια και γραμμώσεις που δεν υπήρχαν σε προηγούμενους χάρτες.
Εκτός από τα δεδομένα του LRO (Lunar Reconnaissance Orbiter) στο νέο χάρτη τοποθετήθηκαν και δομές που εντοπίστηκαν μέσω της εξέτασης των δεδομένων της ιαπωνικής αποστολής SELENE (Kaguya), στην περιοχή κοντά στον ισημερινό της Σελήνης. Τα προηγούμενα διαθέσιμα δεδομένα ήταν κυρίως εκείνα που είχαν συλλέξει οι αποστολές Apollo, ουσιαστικά διάσπαρτα κομμάτια πληροφοριών που έπρεπε να τοποθετηθούν σαν κομμάτια ενός παζλ προκειμένου να γίνει η σύνθεση ενός ολοκληρωμένου χάρτη.
Ένα από τα ενδιαφέροντα στοιχεία του νέου χάρτη είναι, ωστόσο, ο εντοπισμός διαφορών που υπάρχουν μεταξύ των δεδομένων των αποστολών Apollo με εκείνα του LRO. Αυτό δεν οφείλεται τόσο στην ύπαρξη νέων δομών που εντοπίστηκαν για πρώτη φορά από τη νεότερη αποστολή, αλλά περισσότερο στο γεγονός ότι οι διαφορετικές ερευνητικές ομάδες που εργάστηκαν πάνω στην ερμηνεία των δεδομένων κατέληξαν σε διαφορετικά συμπεράσματα όσο αφορά τη φύση διαφόρων επιμέρους παρατηρήσεων.
Οι ερευνητές, στην ανακοίνωση τους ανέφεραν ότι προσεχώς θα δημοσιεύσουν σε χώρο δημόσιας ανοιχτής πρόσβασης του USGS ένα ολοκληρωμένο πακέτο με τον ίδιο το χάρτη καθώς και αναλυτική περιγραφή της μεθοδολογίας που ακολουθήθηκε για την κατασκευή του, των γεωλογικών δομών που περιλαμβάνονται σ’αυτόν και των διαφορών που υπάρχουν σε σχέση με προηγούμενους δημοσιευμένους χάρτες.
Βιβλιογραφική αναφορά:
Fortezzo, C.M., Spudis, P. D. and Harrel, S. L. (2020). Release of the Digital Unified Global Geologic Map of the Moon At 1:5,000,000- Scale. Paper presented at the 51st Lunar and Planetary Science Conference, Lunar and Planetary Institute, Houston, TX. https://www.hou.usra.edu/meetings/lpsc2020/pdf/2760.pdf
Ο γεωλογικός χάρτης είναι διαθέσιμος σε υψηλή ανάλυση στο σύνδεσμο του USGS.
Comments are closed.