Έχει κανείς το δικαίωμα να πλάθει τις επόμενες μέρες μας; Μπορεί ένας καλλιτέχνης να δημιουργεί ένα δυστοπικό μύθο που στηρίζεται στη φανταστική εξέλιξη μιας πολύ δύσκολης πραγματικότητας; Αυτά ήταν τα πρώτα ερωτήματα που γεννήθηκαν στο μυαλό μου όταν άκουσα για πρώτη φορά το ηχητικό έργο “Μιλάμε αύριο” που έγραψε και σκηνοθέτησε η Λητώ Τριανταφυλλίδου και ερμηνεύουν η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου και ο Πάνος Βλάχος.
Η ιστορία εξελίσσεται σε κάποια πόλη του εξωτερικού, όπου μία από τις πολλές ελληνίδες που βρίσκεται εκεί για σπουδές ή δουλειά, η Αλίκη (Ιωάννα Τριανταφυλλίδου) προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον σύντροφο της στην Ελλάδα μέσω ηχητικών μηνυμάτων, μεταφέροντας το κλίμα μιας εξελισσόμενης δυστοπίας, που δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα μεγαλουπόλεων της Αμερικής αυτές τις μέρες. Ο σύντροφος της (Πάνος Βλάχος) συνήθως δεν απαντά σε πραγματικό χρόνο, έτσι ως θεατές έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε αυτή την αγωνιώδη ανταλλαγή μηνυμάτων.
Το έργο είναι βασισμένο σε μία σύνθεση πραγματικών περιστατικών, τουλάχιστον μέχρι τις παρελθούσες ημερομηνίες και με προβολή άλλων στο μέλλον. Ωστόσο, η σύνθεση και η πρόσθεση των επιμέρους τραγικών λεπτομερειών δημιουργεί ένα τρομερά ζοφερό σκηνικό που προοδευτικά φτάνει σε μια τραγική κορύφωση, τραγική γιατί ενώ ο ακροατής μπορεί από μια απόσταση να αντιμετωπίσει τα γεγονότα, οι πρωταγωνιστές έχουν τα στοιχεία τραγικών ηρώων, καταδικασμένων να ζούνε μια μοίρα χειρότερη από αυτή που περιμένουν. Προφανώς, το αβίαστο ερώτημα που προκύπτει στην παρούσα στιγμή είναι: “μήπως είμαστε κι εμείς τέτοιοι τραγικοί ήρωες;” με αποτέλεσμα να κάνει το έργο αφενός πιο ενδιαφέρον και αφετέρου να ακροβατεί, καθώς παίζει με τα όρια της ψυχραιμίας και ανασφάλειας του ίδιου του ακροατή.
Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία, κατά τη γνώμη μου, καθώς έχω ζήσει πλέον περίπου 10 χρόνια στο εξωτερικό, ανάμεσα στην ελληνική νεολαία, είναι η ρεαλιστικότητα στο πλάσιμο του κεντρικού χαρακτήρα, της Αλίκης. Δεν πρόκειται για ένα άτομο αδιάφορο, αλλά δεν πρόκειται και για ένα άτομο με ιδιαίτερες και εξώφθαλμες αρετές, με τρόπο τέτοιο που να είναι δηλαδή εύκολο να μην ταυτιστεί μαζί της ο ακροατής. Οι αντιδράσεις της είναι σπασμωδικές, πολλές φορές ανώριμες και με μεγάλη δόση πανικού, με μια αρκετά αθώα και σίγουρα απροετοίμαστη ματιά στα γεγονότα που σημαδεύουν την προσωπική της ζωή, αλλάζοντας τη “μοίρα” και τον προγραμματισμό της με ρυθμό ραγδαίο. Η απουσία κυνικότητας, ψυχραιμίας, χαρακτηριστικό της νεανικότητας, κάνουν την κεντρική ηρωίδα την ίδια στιγμή αδιάφορη στη δική μας πραγματικότητα, αλλά άκρως ενδιαφέρουσα στη θεατρική εξέλιξη ενός έργου, γιατί ακριβώς μπορεί να αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο σύνολο, το σύνολο των ανθρώπων που περνούν “αδιάφοροι” γύρω μας. Αυτοί όμως είναι τελικά οι άνθρωποι που έχουν να αντιμετωπίσουν τα ίδια προβλήματα με εμάς, άραγε τι θα κάναμε στη θέση τους, τι έχουμε να τους πούμε; Διότι σε κάθε τραγωδία ο θεατής αν μη τι άλλο, αποκτά το συναίσθημα ότι θα μπορούσε να συμβουλεύσει με κάποιο τρόπο τον ήρωα για να αποφύγει τα δεινά του.
Το έργο είναι μια ενδιαφέρουσα ματιά στη ζωή ενός μεγάλου συνόλου, των νέων Ελλήνων που βρίσκονται έξω απ’ τα νερά τους σε πολιτείες με μια άλλη κοινωνική κουλτούρα, όπου όμως ένα αδυσώπητο σύστημα τους δείχνει απλά πολύ πιο καθαρά τις “αδυναμίες” του ή με μια άλλη ανάγνωση την τερατώδη μορφή του, που μπορεί να καλύπτεται πίσω από την οικογενειακή ασφάλεια και την κοινωνική οικειότητα εντός των συνόρων.
Το έργο μπορείτε να παρακολουθήσετε διαδικτυακά, στο σύνδεσμο www.talktomorrow.net, όπου εμφανίζεται και αναφέρεται όλο το σχετικό με την αφήγηση υλικό.
Δελτίο τύπου των δημιουργών
“Μιλάμε Αύριο
Μια ηχητική online performance
Της Λητώς Τριανταφυλλίδου
Με τους Ιωάννα Τριανταφυλλίδου και Πάνο Βλάχο
Αυτή είναι μια ιστορία που συμβαίνει τώρα. Ένα φωνητικό ημερολόγιο 200 ημερών
καραντίνας που φιλοξενείται στη σελίδα www.talktomorrow.net
Το Μιλάμε Αύριο γράφτηκε ως αντίδραση στον αναγκαστικό εγκλεισμό που όλοι βιώνουμε τις τελευταίες εβδομάδες. Μέσα από μηνύματα τηλεφωνητή, το έργο μοιάζει με ένα “ηχητικό jump cut”, μέσα στο οποίο φανερώνονται αποσπασματικά οι πιο μοναχικές στιγμές μιας καραντίνας: όταν δηλαδή τα τηλεφωνήματα του κεντρικού ήρωα της ιστορίας μένουν αναπάντητα. Χρησιμοποιώντας αυτό το ακραίο – αλλά και όχι τόσο μακριά από εμάς παράδειγμα, το έργο συζητάει τον έρωτα, τη συντροφικότητα και την οικειότητα στη συνθήκη των τελευταίων εβδομάδων.
Αυτή είναι μια ιστορία που συμβαίνει τώρα.
Η κρίση του Covid-19, βρίσκει την Αλίκη μακριά από τον σύντροφό της. Τα μηνύματα που αφήνει στον τηλεφωνητή του, συνθέτουν ένα φωνητικό ημερολόγιο του στατικού ταξιδιού των 200 ημερών της καραντίνας της. Η Αλίκη ως μετανάστης, παλεύει με την γραφειοκρατία και τα νέα μέτρα που την εμποδίζουν από το να γυρίζει στην Αθήνα. Ακούγοντας τα μηνύματα της Αλίκης, μαθαίνουμε μονόπλευρα και αποσπασματικά τις εξελιξεις στη ζωή και τη σχέση τους. Παράλληλα με την ιστορία τους, το έργο περιγράφει ένα ζοφερό κοινωνικό τοπίο. Μέσα από τα μάτια του χαρακτήρα, παρατηρούμε τον κόσμο να αλλάζει και την χώρα στην οποία βρίσκεται να μετατρέπεται σταδιακά σε δυστοπική δικτατορία, όπου ο ιός χρησιμοποιείται ως όπλο χειραγώγησης και επιβολής της εξουσίας. Η νέα πραγματικότητα αλλάζει την Αλίκη, παρόλα αυτά η ανάγκη της για οικειότητα και συντροφικότητα παραμένουν η κεντρική αναζήτηση κατά την διάρκεια του ταξιδιού της.
Η ηχητική παράσταση του Μιλάμε Αύριο δεν είναι μόνο θεματολογικά εμπνευσμένη από την κρίση του Covid-19, αλλά και καλλιτεχνικό προϊόν των περιορισμών που έχουν προκύψει εξαιτίας αυτής. Η Λητώ Τριανταφυλλίδου έγραψε το Μιλάμε Αύριο στην Νέα Υόρκη. Το έργο ηχογραφήθηκε από την Ιωάννα Τριανταφυλλίδου και τον Πάνο Βλάχο στο Λος Αντζελες, την Ολυμπία Σκορδίλη στην Αθήνα και τον Nick Chris στην Βοστώνη. Την επεξεργασία του ήχου επιμελήθηκε η Ευδοξία Ράγκου στο Νιου Χέιβεν. Η απειλή του Covid-19 και τα μέτρα για την αντιμετώπισή του, έχουν επιβάλει μια πρωτοφανή κοινή πραγματικότητα για όλους ανεξάρτητα απ’ το μέρος στο οποίο βρισκόμαστε. Οι συντελεστές της performance αψήφησαν τις συνέπειες της κοινωνικής αποστασιοποίησης που έχουν πλήξει τον χώρο του θεάτρου και δημιούργησαν μια ακουστική ψηφιακή περφορμανς, αναβιώνοντας το ραδιοφωνικό θέατρο.
Η Λητώ Τριανταφυλλίδου είναι σκηνοθέτις θεάτρου. Έχει παρουσιάσει δουλειά της σε διάφορους χώρους και φεστιβάλ στις ΗΠΑ, στο Λονδίνο, στο Ισραήλ και στην Ελλάδα. Μπορείτε να βρείτε portfolio της δουλειάς της στο www.lytotr.com. Το Μιλάμε Αύριο είναι το πρώτο ολοκληρωμένο θεατρικό έργο της που παρουσιάζεται στο κοινό, και αυτήν την στιγμή μεταφράζεται στα Αγγλικά, στα Εβραϊκά και στα Τούρκικα. Σήμερα, παραμένει στην Νέα Υόρκη.
Οι ακροατές της ηχητικής performance καλούνται να επισκεφτούν την σελίδα www.talktomorrow.net και να ακούσουν το έργο.
Μιλάμε Αύριο
Κείμενο και Σκηνοθεσία της Λητώ Τριανταφυλλίδου
Ερμηνεύουν η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου και ο Πάνος Βλάχος
Συμμετέχουν η Ολυμπία Σκορδίλη και ο Nick Chris
Επεξεργασία Ήχου της Ευδοξία Ράγκου”
Comments are closed.