Ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, ένας πραγματικός θρύλος, ο αυτοκράτορας της Ρώμης, Francesco Totti, φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα της αγαπημένης του AS Roma και πέρασε στο πάνθεον των μεγάλων μύθων του αθλήματος. Το σκηνικό για αυτό το μεγάλο αντίο ήταν ό,τι πιο μυθικό μπορούσε να υπάρξει, ένα κατάμεστο στάδιο, το Olimpico της αιώνιας πόλης και όλος ο κόσμος να βρίσκεται στην απόλυτη συναισθηματική φόρτιση αποχαιρετώντας τον grande capitano.
Μετά από 619 επίσημους αγώνες και 250 γκολ με την αγαπημένη του φανέλα των giallorossi, την οποία πρωτοφόρεσε σε επίσημη αναμέτρηση το 1992 (!) σε ηλικία 16 ετών, ήρθε η ώρα γι’αυτή τη μεγάλη στιγμή, όπως άξιζε σε έναν τόσο μεγάλο. Αν πιστεύετε ότι οι χαρακτηρισμοί του “μεγαλύτερου” στον τίτλο, καθώς και στο κείμενο είναι υπερβολικοί ή εκ παραδρομής, σας το λέμε ξεκάθαρα: μιλάμε για τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών! Ποιος το λέει αυτό; Ο ίδιος ο θεός, ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, που σε σχετική δημοσίευσή του δεν έκρυψε το θαυμασμό του γι’αυτό το είδωλο.
Ο Francesco Totti γεννήθηκε στη Ρώμη στις 27 Σεπτεμβρίου του 1976. Μεγάλωσε στη γειτονιά Porta Metronia και το παιδικό του ίνδαλμα ήταν ο τότε αρχηγός της Roma, Giuseppe Giannini. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο σε ηλικία 8 ετών, στη Fortitudo Luditor, πριν περάσει στη Smit Trastevere κι από εκεί στη Lodigiani, όπου τον εντόπισαν και αρκετοί κυνηγοί ταλέντων. Έτσι, αν και αρχικά οι παράγοντες της Lazio είχαν προσεγγίσει τον ερασιτεχνικό σύλλογο για να εντάξουν στο δυναμικό τους το ανερχόμενο ταλέντο, μια οικογενειακή απόφαση, με τη συνεργασία του τεχνικού υποδομών της Roma, Gildo Giannini, έστειλε τον Francesco στη μοναδική ομάδα που τίμησε τα χρώματά της και γνώρισε τη θέωση.
Το ντεμπούτο του έγινε στις 28 Μάρτη του 1993, πριν κλείσει ακόμα τα 17, όταν ο Vijadin Boskov τον επέλεξε για να αγωνιστεί στην εκτός έδρας νίκη απέναντι στη Brescia. Χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια, μέχρι να πάρει τη φανέλα με το νούμερο 10 και να καθιερώσει μία από τις πιο θρυλικές εικόνες στην ιστορία του ποδοσφαίρου, αυτό το πορτοκαλί δεκάρι πάνω στο πορφυρό χρώμα της φανέλας της αιώνιας πόλης, που έγινε σχεδόν θρησκευτικό σύμβολο για τους οπαδούς της.
Η πρώτη μεγάλη επιτυχία ήρθε τη σεζόν 2000-2001, που ήταν και η δεύτερη σεζόν του Fabio Capello στη Roma. Οι giallorossi κέρδισαν το scudetto για τρίτη φορά στην ιστορία τους και ο Totti ήταν ήδη ο ανδιαμφισβήτητος ηγέτης. Την ίδια χρονιά ο Totti κέρδισε και το ιταλικό Supercoppa, απέναντι στη Fiorentina.
Εκείνα τα χρόνια ο Totti εξελίχθηκε από έναν ποδοσφαιριστή της αριστερής πτέρυγας σε οργανωτή και στη συνέχεια λόγω αλλαγών του δυναμικού στη Roma πέρασε στη θέση του επιθετικού. Το Δεκέμβριο του 2004 έγινε ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών με τα χρώματα της Ρόμα, σκοράροντας το 107ο γκολ του στο ιταλικό πρωτάθλημα, ξεπερνώντας τον Ruberto Pruzzo.
Μία από τις μεγαλύτερες στιγμές του ήρθε με τη φανέλα της Squadra Azzura. Το καλοκαίρι του 2006, στα γήπεδα της Γερμανίας, ο Totti ήταν πολύ αμφίβολο αν θα μπορέσει να αγωνιστεί με τα εθνικά χρώματα, λόγω τραυματισμού. Όμως, παρά τις αμφιβολίες, κατάφερε να κάνει ένα μικρό θαύμα, να βρίσκεται σε αγωνιστική ετοιμότητα και αν και έλειπαν παιχνίδια από τα πόδια του ο Marcello Lippi ήξερε πολύ καλά ότι έπρεπε να στηριχτεί σ’αυτόν. Τελικά δικαιώθηκε! Η Ιταλία κέρδισε το 4ο Παγκόσμιο Κύπελλο στην ιστορία της και ο Totti ήταν από τους βασικούς πρωταγωνιστές των 7 αγώνων της θριαμβεύτριας ομάδας.
Συνολικά στην καριέρα του κέρδισε 3 πρωταθλήματα Ιταλίας, 2 Κύπελλα, 2 Supercoppa και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Δεν κέρδισε ποτέ τον τίτλο του καλύτερου παίχτη στον κόσμο, αλλά ο Totti είναι πολύ περισσότερα από αυτό. Όπως κι αν εξελιχθεί η καριέρα πολύ ταλαντούχων ποδοσφαιριστών, όπως είναι σήμερα ο Κριστιάνο Ρονάλντο και ο Μέσι, ποτέ δε θα μπορέσουν να συγκριθούν με τον φυσικό ηγέτη μιας ομάδας και μιας πόλης. Ποτέ δε θα εκφράσουν τόσο καθαρά τα συναισθήματα κάθε ενός από τους οπαδούς της ομάδας για την οποία αγωνίζεται, πολύ απλά γιατί δεν είναι σπλάχνο τους.
Ο Totti δε φόρεσε άλλη φανέλα αν και σε αρκετές περιπτώσεις έφτασε πολύ κοντά. Κανείς ποτέ δε θα του έλεγε τίποτα, όμως η οικογένειά του και οι καταβολές του έπαιζαν εκείνον το μικρό ρόλο που χρειαζόταν για να “χαλάσει” κάθε σχέδιο μεταγραφής. Τελικά, η ιστορία έδειξε ότι κέρδισε πολλά περισσότερα από ένα κύπελλο. Πολλοί ποδοσφαιριστές έχουν κατακτήσει το Champions League και δεν τους θυμάται κανείς. Τον Totti θα τον θυμούνται όλοι γιατί ήταν ο κορυφαίος!
Τα τελευταία χρόνια, όλοι περίμεναν ότι κάποια στιγμή θα σταματήσει, αλλά δεν περίμεναν ότι μέχρι τα 40 του θα έχει τόσο σημαντικό ρόλο στην πορεία της Roma, σκοράροντας, δίνοντας assists, οργανώνοντας και παίζοντας καταπληκτικό ποδόσφαιρο μέχρι και το τελευταίο του παιχνίδι. Ο Totti σε μία εποχή που αυτό σπανίζει, αποθέωσε το ίδιο το άθλημα και κάθε κλωστή της φανέλας που φορούσε.
Η αιώνια πόλη έχει έναν αιώνιο μύθο και τα έργα του πέρασαν σήμερα στην αιωνιότητα. Τυχερός όποιος κατάφερε να ζήσει το μεγαλείο αυτού του μεγάλου, του μεγαλύτερου όλων των εποχών!
Η τελετή του αποχαιρετισμού στο Stadio Olimpico, την Κυριακή 28 Μαΐου 2017
https://www.youtube.com/watch?v=VHkeF-sOJ-M
Be First to Comment