Press "Enter" to skip to content

4η Ιουλίου: Ξαναδιαβάζοντας την Αμερικανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας

Η 4η Ιούλη είναι η μέρα που χαράχτηκε στην πανανθρώπινη Ιστορία με τη Διακήρυξη της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας, το κείμενο των εκπροσώπων 13 Πολιτειών, που το 1776 αποφάσισαν ότι από εξερευνητές του “νέου κόσμου” μπορούν να εξελιχθούν σε φορείς μιας καινούριας εθνικής ταυτότητας και δημιουργοί ενός νέου κράτους, φτιαγμένου πάνω στα πιο πρωτοπόρα ιδεολογικά υλικά της εποχής, την καινοτομία, το κεφαλαιοκρατικό σύστημα παραγωγής και την κατάργηση όλων εκείνων των δεσμών που για αιώνες δεν επέτρεπαν την εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών με τρόπο αντίστοιχο των δυνατοτήτων που προσέφερε η γνώση της εποχής.

Βέβαια, ίσως αποτελεί ζήτημα για τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού των ΗΠΑ η γνώση του περιεχομένου της συγκεκριμένης επετείου. Πέρα από ταινίες, μπάρμπεκιου, πυροτεχνήματα και σαμπάνιες οι βορειοαμερικανοί πολίτες λίγα πράγματα γνωρίζουν για τις πιο ένδοξες σελίδες της ιστορίας της χώρας τους. Το παρόν κείμενο δεν έχει σκοπό να κάνει μια ιστορική αναφορά και να προσφέρει πληροφορίες που άλλωστε εύκολα βρίσκονται στις μέρες μας, αλλά να επιχειρήσει μια ανάγνωση, με έναν ίσως ιδιόμορφο τρόπο, του νοήματος της «Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας» και να προβάλει τα ιδανικά που ενέπνεε στη σημερινή εποχή.

Μονάχα για να δοθεί το ιστορικό πλαίσιο, είναι αναγκαίο να αναφερθεί ότι το συγκεκριμένο κείμενο ήταν αποκύημα των φιλελεύθερων-επαναστατικών ιδεών του τέλους του 18ου αιώνα που σφραγίστηκε από τις αστικοδημοκρατικές επαναστάσεις. Δεν ξεχνάμε ότι μια δεκαετία περίπου αργότερα εκδηλώθηκε η μεγαλύτερη σε δυναμική επανάσταση που έχει γνωρίσει μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα, η Γαλλική Επανάσταση, που ξεκίνησε το 1789 και δεν μπορεί να προσδιοριστεί ακριβώς η χρονολογία που ολοκληρώθηκε.

Αυτές οι εξελίξεις ήταν η έκφραση ενός μεγάλου βήματος που έκανε η ανθρωπότητα, από τη φεουδαρχία και το δεσποτισμό, στον καπιταλισμό, την εξουσία της αστικής τάξης που ερχόταν ως ό,τι προοδευτικότερο να παίξει το ρόλο της στην ιστορία. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, αυτή την ανάγνωση της «Διακήρυξης» παράγραφο-παράγραφο για να καταλήξουμε σε κάποια ενδιαφέροντα συμπεράσματα…

ΣΕ ΣΥΝΟΔΟ, 4 ΙΟΥΛΙΟΥ 1776

Η ομόφωνη Διακήρυξη
των δεκατριών ενωμένων
Πολιτειών της Αμερικής

Όταν κατά την Πορεία των ανθρωπίνων γεγονότων γίνεται απαραίτητο για έναν λαό να λύσει τους πολιτικούς δεσμούς οι οποίοι τον συνδέουν με άλλον και να αναλάβει ανάμεσα στις δυνάμεις της γης την ξεχωριστή και ίση θέση την οποία δικαιούται από τους Νόμους της Φύσης και τον Θεό της Φύσης, στοιχειώδης σεβασμός προς τη γνώμη της ανθρωπότητας επιβάλει [στο λαό αυτό] να διακηρύξει τα αίτια που τον ωθούν στον διαχωρισμό.

Το κείμενο ξεκινάει από τη διαλεκτική της ιστορίας, που επιβάλλει σε συγκεκριμένες στιγμές σε λαούς και εθνότητες να διεκδικήσουν τη δική τους πατρίδα, αποτάσσοντας τους τυράννους που εμποδίζουν την πρόοδό του. Άραγε ισχύει το ίδιο σήμερα για όλες εκείνες τις χώρες που βρίσκονται υπό ΝΑΤΟϊκή κατοχή; Για τις χώρες που οι λαοί τους ανατρέπουν αντιδραστικά και πολλές φορές αμερικανοκίνητα καθεστώτα; Η Αμερικανική πολιτική κατά τη διάρκεια του 20ου και 21ου αιώνα συμβαδίζει ακριβώς με αυτή την αρχή ή είναι άραγε επιβολή δικτατοριών και εξαπόλυση πολέμων με δόγματα «σιδηρού παραπετάσματος» και «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι με τους τρομοκράτες»;

Δεχόμαστε τις εξής αλήθειες ως αυταπόδεικτες, πως όλοι οι άνθρωποι δημιουργούνται ίσοι, και προικίζονται από τον Δημιουργό τους με συγκεκριμένα απαραβίαστα Δικαιώματα, μεταξύ των οποίων είναι το δικαίωμα στη Ζωή, το δικαίωμα στην Ελευθερία, και το δικαίωμα στην επιδίωξη της Ευτυχίας.

Δικαίωμα στη Ζωή έχουν άραγε οι χιλιάδες άστεγοι των αμερικανικών μεγαλουπόλεων που ζουν σε κάδους δίπλα στα χρυσοστόλιστα ξενοδοχεία και διαμερίσματα της αμερικανικής ελίτ; Δικαίωμα στη Ζωή έχουν οι εξαθλιωμένοι των κεντρικών Πολιτειών που ζουν μέσα σε μια ανεξέλεγκτη (φαινομενικά) εγκληματικότητα, όπου βασιλεύουν νόμοι της ζούγκλας; Δικαίωμα στην Ελευθερία έχουν οι αμερικανοί πολίτες που δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τη βασική τους εκπαίδευση; Έχουν δικαίωμα στην Ελευθερία άλλοι λαοί που σκοτώνονται από τους Yankees όπου γης; Δικαίωμα στην επιδίωξη της ευτυχίας έχουν οι αμερικανοί πολίτες που αν επιδείξουν «έντονη συνδικαλιστική δράση» κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν με την ασθένεια του «κομμουνισμού»; Μπορούν να επιδιώξουν την ευτυχία τους όλοι εκείνοι που σε όποια έκφραση των διεκδικήσεών τους αντιμετωπίζουν την επίθεση ενός δαιδαλώδους νομικού πλαισίου που σήμερα στις ΗΠΑ, αλλά και σε πολλές άλλες καπιταλιστικές χώρες, ποινικοποιεί κάθε επικίνδυνη για την κοινή εκμετάλλευση έκφραση;

Πως για να εξασφαλιστούν αυτά τα δικαιώματα, ιδρύονται Κυβερνήσεις μεταξύ των Ανθρώπων, αντλώντας τις εύλογες εξουσίες τους από την συναίνεση των κυβερνημένων.

Άραγε η Αμερικανική κυβέρνηση και ο τρόπος που εκλέγεται αντλεί τις εξουσίες της από τη «συναίνεση των κυβερνημένων»; Ή μήπως ακόμα και η στοιχειωδώς απομένουσα δημοκρατική ελευθερία είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να καταλήγει στην ανάδειξη μιας «σκύλλας» ή μιας «χάρυβδης» που θα διαχειριστεί την αντιλαϊκή επιθετικότητα;

Πως όποτε μια Μορφή Κυβέρνησης γίνεται καταστροφική για τους σκοπούς αυτούς, είναι Δικαίωμα του Λαού να την αλλάξει ή να την καταργήσει, και να εγκαταστήσει νέα Κυβέρνηση θέτοντας τα θεμέλιά της σε τέτοιες αρχές και οργανώνοντας τις εξουσίες της σε τέτοια μορφή, ώστε να φανεί πιθανότερο να επιφέρει την Ασφάλεια και την Ευτυχία του. Η σύνεση, όντως, επιβάλλει πως Κυβερνήσεις από καιρό εγκαθιδρυμένες δεν θα πρέπει να αλλάζουν για επουσιώδεις και πρόσκαιρους λόγους• και ανάλογα, η εμπειρία έχει δείξει ότι η ανθρωπότητα είναι περισσότερο διατεθειμένη να υπομείνει, όσο το κακό υπομένεται, παρά να διορθώσει την πορεία της καταργώντας μορφές [διακυβέρνησης] στις οποίες είναι μαθημένη. Όταν όμως μια μακρά σειρά καταχρήσεων και σφετερισμών, συνεχώς με τον ίδιο σκοπό, μαρτυρά πλεκτάνη υποταγής [του Λαού] στον απόλυτο Δεσποτισμό, είναι δικαίωμά του, είναι καθήκον του, να αποτινάξει τέτοια Κυβέρνηση και να εγκαθιδρύσει νέους Φύλακες για τη μελλοντική του ασφάλεια.

Στο συγκεκριμένο σημείο το κείμενο αναγνωρίζει το δικαίωμα ενός λαού να ανατρέψει το υπάρχον πολιτικό πλαίσιο, το καθεστώς, την πολιτική εξουσία, να το καταργήσει και να το αντικαταστήσει με νέα μορφή εξουσίας. Με βάση την εσωτερική και εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ιδίως από το 1945 και μετά, σε ποιον λαό «επιτράπηκε» αυτό το Δικαίωμα; Άραγε τα σχέδια Μάρσαλ σε όλες τις εκδόσεις τους, η επίθεση στο Βιετνάμ, την Κούβα, τη Χιλή και τόσες χώρες ήταν η έκφραση του σεβασμού αυτού του Δικαιώματος; Γίνεται σεβαστό αυτό το δικαίωμα όταν το Αμερικανικό Υπουργείο εξωτερικών χαρακτηρίζει ως «τρομοκράτη» κάθε λαό, ή οργανωμένη δύναμη που έστω εκφράζει πόθους ανατροπής ενός άδικου πολιτικού συστήματος;

Τέτοια υπήρξε η υπομονετική ανοχή αυτών των Αποικιών• και τέτοια είναι σήμερα η ανάγκη που τις υποχρεώνει να αλλάξουν το προηγούμενο Σύστημα της Διακυβέρνησής τους. Η ιστορία του σημερινού Βασιλέως της Μεγάλης Βρετανίας είναι μια ιστορία επανειλημμένων αδικιών και σφετερισμών, με άμεσο σκοπό την εγκαθίδρυση απόλυτης Τυραννίας σ΄αυτές τις Πολιτείες. Προς απόδειξη αυτών, ας παραθέσουμε τα δεδομένα στον ειλικρινή κόσμο.

Το κείμενο ξεκινάει την παρουσίαση της εκμεταλλευτικής προς τους αμερικανούς πολίτες, στάσης του Βρετανού μονάρχη. Άραγε μπορεί να βρει κανείς αναλογίες στα παρακάτω με τη σημερινή ιστορική συγκυρία; …

Έχει αρνηθεί [ο Βασιλιάς] την επικύρωση των πιο ευεργετικών και αναγκαίων για το κοινό καλό νόμων.

…η χώρα που δεν έχει υπογράψει βασικότατες διεθνείς συμβάσεις, που έχει αρνηθεί να συμμορφωθεί ακόμα και σε αποφάσεις του «δικού τους» ΟΗΕ (πχ, πόλεμος Ιράκ, αποκλεισμός Κούβας).

Έχει απαγορεύσει στους Κυβερνήτες του να θεσπίζουν Νόμους άμεσης και επείγουσας σημασίας, εκτός και αν αυτοί τελούν υπό αίρεση μέχρι την συγκατάθεσή του. Και όσο τελούν υπό αίρεση έχει εντελώς περιφρονήσει να ασχοληθεί με αυτούς.

Άραγε η Αμερικανική Κυβέρνηση έχει καμία σχέση με οργανισμούς όπως το Δ.Ν.Τ., τις λέσχες μεγαλομετόχων παγκόσμιων οικονομικών κολοσσών, που επιβάλλουν μια ενιαία στρατηγική για τα συμφέροντά τους και οι υποτακτικοί των συμφερόντων τους πείθουν τους λαούς ότι δεν μπορούν να πάρουν φιλολαϊκά μέτρα γιατί θα δυσαρεστηθούν «οι προστάτες» …που ενίοτε λέγονται και «δανειστές»;

Έχει αρνηθεί να θεσπίσει άλλους Νόμους για την εξυπηρέτηση κατοίκων μεγάλων περιφερειών, εκτός κι αν οι κάτοικοι αυτοί θα απεμπολούσαν το δικαίωμα της Αντιπροσώπευσης στην Νομοθετική Εξουσία• ένα δικαίωμα ανεκτίμητο για αυτούς και δεινό μόνο για τυράννους.

Έχει συγκαλέσει νομοθετικά σώματα σε τόπους ασυνήθιστους, ακατάλληλους και απομακρυσμένους από τους χώρους φύλαξης των Δημόσιων Αρχείων τους, με μόνο σκοπό να εξαντλήσει τα μέλη τους μέχρις να συμμορφωθούν με τα μέτρα του.

Άραγε οι μεταφορές κρατουμένων των ΝΑΤΟϊκών εισβολέων σε «αόρατα» αεροπλάνα, οι δίκες που γίνονται μέσα σε κολαστήρια όπως το Γκουαντανάμο και το Αμπού Γκράιμπ, χωρίς νομική εκπροσώπηση, χωρίς το δικαίωμα του αδύναμου κατηγορούμενου ακόμα και να γνωρίζει κάποιος για την τύχη του, συμβαδίζουν με την κριτική του κειμένου στα τότε πεπραγμένα των Βρετανών καταπιεστών;

Έχει επανειλημμένα διαλύσει Βουλές Αντιπροσώπων, επειδή αντιτάχθηκαν γενναία στις δικές του επιβουλές κατά των δικαιωμάτων του λαού.

Αργεντινή, Βολιβία, Βραζιλία, Χιλή, Κολομβία, Κόστα Ρίκα, Δομινικανή Δημοκρατία, Εκουαδόρ, Ελ Σαλβαδόρ, Γουατεμάλα, Αϊτή, Ονδούρα, Νικαράγουα, Παναμάς, Παραγουάη, Περού, Ουρουγουάη, Ελλάδα, Τουρκία, Νότιο Βιετνάμ, Κορέα …με μια λέξη: αμερικανοκίνητες δικτατορίες!

Έχει αρνηθεί για πολύ καιρό, κατόπιν τέτοιων διαλύσεων, να διεξάγει νέες εκλογές, κατά συνέπεια η νομοθετική εξουσία, ακατάλυτη καθ’εαυτή, περιήλθε σε ολόκληρο τον λαό ώστε να ασκείται από αυτόν• η Πολιτεία παρέμενε εν το μεταξύ εκτεθειμένη σε όλους τους κινδύνους επιδρομής από έξω, και αναταραχής από μέσα.

Άραγε τα σημερινά παραδείγματα κρατών όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν βρίσκονται σε αντιστοιχία με αυτό που περιγράφει το κείμενο; Οι εκλογές γίνανε στο χρόνο που ήθελαν οι νέοι «δεσπότες» σε συγκυρίες που ο λαός ήταν εκτεθειμένος από φονταμενταλιστικές (αμερικανοθρεμένες βεβαίως βεβαίως) συμμορίες που τον καταπιέζουν όσο και οι ιμπεριαλιστές δυνάστες τους.

Έχει πασχίσει να εμποδίσει την αύξηση του πληθυσμού των πολιτειών• για το σκοπό αυτό έφερε προσκόμματα στην εφαρμογή των νόμων για την πολιτογράφηση των ξένων• αρνήθηκε να εγκρίνει άλλους για να ενθαρρύνει τη μετανάστευση και επέβαλλε επιπλέον προϋποθέσεις για την παραχώρηση εκτάσεων γης.

Άραγε είναι τόσο εύκολο να μεταναστεύσει σήμερα κάποιος με πλήρη δικαιώματα στις ΗΠΑ; Μήπως είναι άλλη η χώρα των γκέτο και του Ellis Island;

Έχει παρεμποδίσει την απονομή δικαιοσύνης αρνούμενος την κύρωση νόμων για τη σύσταση δικαστικών αρχών.

Άραγε οι κρατούμενοι των ΝΑΤΟϊκών φυλακών έχουν όλοι δικαστεί σύμφωνα με τη «Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου» του ΟΗΕ;

Έχει καταστήσει τους Δικαστές εξαρτώμενους μόνο από τη Βούλησή του για τη θητεία τους, και του ποσού και της καταβολής του μισθού τους.

Έχει θεσμοθετήσει πολυάριθμες νέες θέσεις και έστειλε εδώ ορδές υπαλλήλων που καταπιέζουν το λαό μας και απομυζούν τα υπάρχοντά του.

Με ποιον τρόπο άραγε έχουν αναδιοργανωθεί οι «νέες ελεύθερες πολιτείες» της Μέσης Ανατολής και παλιότερα τα Αμερικανικά προτεκτοράτα όπου γης; Στην Ελλάδα έχουμε τρανότατο και τραγικότατο παράδειγμα να θυμόμαστε: «Στρατηγέ Βαν Φλιτ, ορίστε ο στρατός σας».

Έχει διατηρήσει ανάμεσά μας, σε καιρούς ειρήνης, Μόνιμο Στρατό χωρίς τη συγκατάθεση των νομοθετών μας.

Αργότερα ο Μπέρτολτ Μπρεχτ το διατύπωσε κάπως διαφορετικά, στο «Εγχειρίδιο Πολέμου», σημειώνοντας: «Όταν αυτοί που βρίσκονται ψηλά μιλάνε για ειρήνη, ο απλός λαός ξέρει πως έρχεται πόλεμος.»

Επιχείρησε να καταστήσει τη στρατιωτική εξουσία ανεξάρτητη και ανώτερη της πολιτικής εξουσίας.
Έχει συνεργήσει με άλλους με σκοπό να μας υποβάλουν σε μια δικαιοδοσία ξένη προς το σύνταγμά μας, και μη αποδεκτή από τους νόμους μας• κυρώνοντας τις υποτιθέμενες νομοθετικές τους πράξεις:

Για να σταθμεύει μεγάλα σώματα ενόπλων στρατιωτών ανάμεσά μας•

…αμερικανικές βάσεις…

Για να τα προστατεύει, με εικονικές Δίκες, από την τιμωρία για τους φόνους που διαπράττουν κατά των κατοίκων αυτών των Πολιτειών•

…αμερικανοί πεζοναύτες….

Για να αποκόβει όλες μας τις Συναλλαγές με τον υπόλοιπο κόσμο•

…εμπάργκο Κούβας…

Για να μας επιβάλλει Φόρους δίχως τη συγκατάθεσή μας•

…κοινές οικονομικές και νομισματικές πολιτικές, G8, G20 κλπ…

Για να μας στερεί, σε πολλές περιπτώσεις, το ευεργέτημα της Δίκης από Ενόρκους•

…στη χώρα που ένας μόνο Δικαστής (χωρίς ενόρκους) μπορεί να φτάνει να καταδικάζει τον… Δαρβίνο!!!

Για να μας στέλνει πέρα από τους Ωκεανούς για να δικαστούμε για ανυπόστατα αδικήματα•

…παράνομες προς τους διεθνούς κανόνες δικαίου αερομεταφορές κρατουμένων…

Για να καταργεί το ελεύθερο Σύστημα των Αγγλικών Νόμων σε μια όμορη Επαρχία, ιδρύει σε αυτήν μια Αυθαίρετη κυβέρνηση, και επεκτείνει τα Όριά της ώστε να την καταστήσει αμέσως ένα υπόδειγμα και ένα κατάλληλο εργαλείο για να εισαγάγει την ίδια απόλυτη εξουσία σε αυτές τις Αποικίες•

…ίδρυση Αμερικανικών προτεκτοράτων…

Για να καταλύει τους Καταστατικούς Χάρτες μας, να καταργεί τους πιο πολύτιμους νόμους μας και να μεταβάλει ριζικά τον τρόπο διακυβέρνησής μας.

…εκθέσεις του State Department και έλεγχος της CIA στην κρατική διοίκηση εκατοντάδων χωρών, μεταξύ των οποίων και της Ελλάδας…

Για να αναστείλουν τη λειτουργία των νομοθετικών σωμάτων μας, οικειοποιήθηκαν [ο Βασιλιάς και οι συνεργοί του] την εξουσία να νομοθετούν για μας σε οποιαδήποτε περίπτωση.

…η «ευθύνη» των ΗΠΑ να επεμβαίνουν για να «σώζουν» τους λαούς από τους ντόπιους καταπιεστές τους…

Παραιτήθηκε του δικαιώματός του να κυβερνά εδώ, εφόσον αποκήρυξε την Προστασία του και διεξάγει πόλεμο εναντίον μας.

Λεηλάτησε τις θάλασσές μας, ρήμαξε τις ακτές μας, κατέκαψε τις πόλεις μας και κατέστρεψε τις ζωές του λαού μας.

…δόγμα Τρούμαν, σχέδιο Μάρσαλ, αργότερα ΝΑΤΟ – Δ.Ν.Τ. και πάει λέγοντας, καταληστεύουν, καταστρέφουν και δολοφονούν…

Μεταφέρει ήδη ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις ξένων μισθοφόρων για να ολοκληρώσουν το έργο θανάτου, ερήμωσης και τυραννίας που ξεκίνησε ήδη με Σκληρότητα και Προδοσία, παραδείγματα των οποίων δύσκολα θα μπορούσε να συναντήσει κανείς και στις πιο βάρβαρες εποχές, και είναι εντελώς ανάξιες ηγέτη πολιτισμένου έθνους.

Άραγε είχαν υπόψη τους τις φωτογραφίες από τα κολαστήρια του Αμπού Γκράιμπ, αυτή την πανανθρώπινη νίκη του «πολιτισμού»;

Υποχρέωσε τους συμπολίτες μας που αιχμαλώτισε στην ανοιχτή θάλασσα να πάρουν τα όπλα εναντίον της χώρας τους και είτε να μεταβληθούν σε εκτελεστές των φίλων και αδελφών τους, είτε να δολοφονηθούν απ’αυτούς.

Άραγε είχαν υπόψη τους την εκπαίδευση της Αλ Κάιντα, των Κουβανών αντεπαναστατών και τόσων άλλων στα Αμερικανικά στρατόπεδα;

Προκάλεσε ντόπιες εξεγέρσεις ανάμεσά μας και προσπάθησε να κατευθύνει εναντίον των κατοίκων της παραμεθορίου μας, τους ανηλεείς Αγρίους Ινδιάνους των οποίων η γνωστή πολεμική μέθοδος είναι ο αδιάκριτος αφανισμός [ανθρώπων] όλων των ηλικιών, φύλου και κοινωνικής τάξης.

…ίσως το μόνο στοιχείο που ανήκει στην εποχή του…

Σε κάθε στάδιο αυτής της καταδυνάστευσης έχουμε αιτηθεί θεραπείας με την μεγαλύτερη σεμνότητα: μα οι επανειλημμένες μας εκκλήσεις έχουν απαντηθεί μόνο με επανειλημμένες αδικίες. Ένας Ηγεμόνας του οποίου ο χαρακτήρας έχει όλα τα γνωρίσματα που αρμόζουν σε έναν Τύραννο, είναι ακατάλληλος για ηγέτης ελεύθερων ανθρώπων.

Είναι άραγε το ίδιο ακατάλληλοι οι ηγέτες που υψώνουν τείχη ανάμεσα σε λαούς που ζουν στα ίδια σπίτια; Που δε γνωρίζουν αν ελεύθερα κράτη υπό εισβολή, όπως η Κύπρος, είναι ανεξάρτητα και κυρίαρχα; Που δε γνωρίζουν πού βρίσκονται τα σύνορα των χωρών; Άραγε είναι ακατάλληλοι και αυτοί που προκάλεσαν τους χιλιάδες αγνοούμενους σε Χιλή και Αργεντινή και το ματοκύλισμα τόσων άλλων λαών για περίπου έναν αιώνα;

Ούτε παραμελήσαμε τις υποχρεώσεις προς τους Βρετανούς αδελφούς μας. Τους προειδοποιήσαμε κατά καιρούς για τις απόπειρες των νομοθετικών σωμάτων τους να επεκτείνουν την αυθαίρετη δικαιοδοσία τους στις υποθέσεις μας. Τους υπενθυμίσαμε τις περιστάσεις της μετανάστευσης και εγκατάστασής μας εδώ.

Ο σεβασμός στην κυριαρχία των υπολοίπων λαών είναι βάση για την προστασία της λαϊκής κυριαρχίας σε κάθε ξεχωριστή χώρα.

Απευθύναμε έκκληση στο έμφυτο αίσθημα δικαιοσύνης και μεγαλοθυμίας τους και επικαλεστήκαμε τους δεσμούς της κοινής καταγωγής μας για να αποκηρύξουν αυτές τις πράξεις σφετερισμού, οι οποίες αναπότρεπτα θα διαρρήγνυαν τους δεσμούς και την αλληλογραφία μας. Και αυτοί κώφευσαν στη φωνή της δικαιοσύνης και της συγγένειας. Οφείλουμε, κατά συνέπεια να ενδώσουμε στην ανάγκη που επιβάλει το χωρισμό μας και να τους θεωρούμε, όπως και το υπόλοιπο της ανθρωπότητας, εχθρούς στον πόλεμο και φίλους στην ειρήνη.

Συνεπώς, εμείς, οι αντιπρόσωποι των ενωμένων Πολιτειών της Αμερικής, αφού συγκαλέσαμε Γενική Συνέλευση, επικαλούμενοι τον Υπέρτατο Κριτή του κόσμου ως μάρτυρα των προθέσεών μας, διακηρύσσουμε και δηλώνουμε επισήμως, στο όνομα και με εξουσία του αγαθού λαού των αποικιών αυτών, ότι αυτές οι ενωμένες Αποικίες, αποτελούν και δικαιωματικά οφείλουν να αποτελέσουν ελεύθερες και ανεξάρτητες πολιτείες, ότι απαλλάσσονται από κάθε πίστη και υποταγή προς το Βρετανικό Στέμμα, και ότι κάθε πολιτικός δεσμός μεταξύ αυτών και του Βρετανικού Κράτους λύεται και πλέον δεν υφίσταται• και ότι ως ελεύθερες και ανεξάρτητες πολιτείες έχουν πλήρη ισχύ να κηρύξουν πόλεμο, να συνομολογήσουν ειρήνη, να συνάψουν συμμαχίες, να καθιερώσουν εμπόριο και να προβούν σε κάθε είδους συμφωνίες και ενέργειες που χαρακτηρίζουν τα ανεξάρτητα κράτη. Και προς στήριξη αυτής της διακήρυξης, έχοντας ακλόνητη πίστη στην προστασία της Θείας Πρόνοιας, αμοιβαία δεσμεύουμε μεταξύ μας τις Ζωές μας, τις Περιουσίες μας και την ιερή Τιμή μας.

Το τελικό συμπέρασμα δεν μπορεί να είναι άλλο από το ερώτημα: Τελικά πόσο αντι-αμερικανική μπορεί να είναι σήμερα η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ; Ζήτω η 4η Ιουλίου!!!

https://www.youtube.com/watch?v=DFYFpWPfaAk